บันทึกการเดินทาง : Chinatown Heritage Center @ Singapore

วันนี้จะพาเที่ยวด้วยภาพอีกครั้งที่ Chinatown Heritage Centre @ Singapore เป็นรีวิวดองค้างมาเดือนกว่าๆ แล้ว
ต้องรีบๆ ขยับออกไปให้หมดไม่งั้น ป้าไก่ เล่นงานแน่ๆ

การเดินทาง
สถานี China Town ออกที่ Exit A เดินตรงมาไม่ไกลจะเห็น Chinatown Heritage Centre อยู่ทางด้านซ้ายมือ

Admission Charges: $10 Adults / $6 Child (3-12 years)
Opening Hours: 9am to 8pm daily (last admission at 7pm)

ด้านในการจัดแสดง เรือสำเภาเก่าๆ ด้านล่างเป็นกระเป๋าเดินทางแบบโบราณ มี projector ยิงภาพเคลื่อนไหว บรรยายความเป็นมาของคนจีนโพ้นทะเล ที่เดินทางเข้ามาตั้งรกรากในสิงคโปร์ อ่ะ………… เริ่มน่าสนใจแล้วล่ะ

ด้วยความที่เราก็ คนไทยเชื้อสายลูกหลานคนจีน ความสนใจก็เข้ามาในบัดดล อยากให้เยาวราช จัดแสดงผลงานแบบนี้บ้างจัง
บันไดแห่งการเวลา กำลังเดินเข้าสู่บรรยากาศในอดีต เพื่อรำลึกถึงเรื่องราวในอดีต เพราะปู่ของลุงเด้งก็นั่งเรื่องสำเภามาจากเมืองจีนเหมือนกัน

การเดินทางทางเรือ และการตั้งรกรากของชาวจีนในฮ่องกง

ความเชื่อของชาวจีนในการแสดงความเคารพต่อเทพเจ้าต่างๆ รวมถึงการการแสดงความเคารพต่อบรรพบุรษผู้ล่วงลับ

ป้ายทางด้านขวา จะเป็นป้ายที่เขียน แซ่ของคนจีน ว่ากี่แซ่ และมีที่มาต่างกันอย่างไร? โดยสามารถพลิกดูได้จากด้านหลัง
มี แซ่ ของลุงเด้งด้วยจิ เริ่มขนลุกซู่แล้วล่ะ เชื่อสายจีนค่อนข้างจะเข้มข้นซะด้วยซิ

เครื่องมือและอุปรณ์ในการประกอบอาชีพของคนจีนในอดีต

บรรยากาศร้านอาหารจีนแบบโบราณ โต๊ะแบบนี้ Top จะเป็นหินอ่อน ยังพอหาดูได้ที่ร้าน ข้าวมันไก่ไท้เฮง ตรอกเต๊า ย่านตลาดเก่าเยาวราช

บรรยากาศตลาดสดในอดีต เดี๋ยวนี้หาดูยากแล้วน่ะครับ

ร้านหนังสือภาษาจีน เช่น นิยาย การ์ตูน หนังสือพิมพ์ ที่นำเข้ามาจากประเทศจีน เพื่อให้คนจีนในต่างประเทศได้ติดตามข่าวสารความเป็นไปของจีนแผ่นดินใหญ่ (ตอนเด็กๆ จำได้ว่า หนังสือเปลือย (ไม่โป้น่ะ สมัยนั้น แค่นุ่งสั้น ห่มสั้น ก็เรียกว่าโจ๊งครึ่มแล้ว) ก็มีเพราะบรรดา อาเจ๊ก อาแป๊ะ ชอบไปซื้อมาดู)

มุมเหงาๆ เห็นแล้วนึกถึง อากง อาม่า
เมื่อก่อนลุงเด้งวิ่งเล่นแถวๆ บางรัก ตรอกซุง บ้านก็เป็นลักษณะแบบนี้
ไม่ได้คิดถึงท่านมาหลายปีแล้ว

ภาพนี้ใช่เลย อากง อาม่า มีบ้านแบบนี้ เครื่องใช้ไม้สอยก็แบบนี้เลยล่ะ สมัยนั้น TV ก็ยังเป็นขาวดำ เวลาเปลี่ยนช่องใช้มือบิดเอา
จำได้ว่า TV จะฉายเฉพาะตอนเย็นๆ ถึง เที่ยงคืน พอเที่ยงคืนรายการสุดท้ายจบ จะขึ้นเพลงสรรเสริญพระบารมี มีรูปในหลวงปรากฏขึ้นที่หน้าจอ
ตอนนั้นลุงเด้งนอนกับ อาม่า (ประมาณว่าหลานคนโปรด) ทุกคืนจะถูกปลุกให้มายืนตรงหน้า TV จนกว่าเพลงจะจบ (30 กว่าปีมาแล้ว แก่จังเรา)

ห้องครัว : แบบนี้ลุงเด้งไม่น่าทัน เพราะรุ่นลุงเด้ง เด็กๆ มีเตาแก๊สแล้ว

แต่บรรดาหม้อ กาละมัง กาต้มน้ำ อย่างนี้ใช่เลย จำได้ว่าสมัยลุงเด้งเด็กๆ ตู้เย็นนี่ก็เป็นของแปลกแล้วล่ะ

ภายในตัวบ้าน การแบ่งห้องให้เช่าพักอาศัย หรือการแบ่งห้องต่างๆ ภายในบ้าน สมัยนั้นพื้นเป็นไม้ทั้งนั้นครับไม่ได้เทปูนแบบทุกวันนี้
ภายนอกจะเป็นตึกปูน แต่ภายในแต่ละชั้นพื้นจะเป็นไม้ รวมถึงการกันห้องต่างๆ ก็เป็นไม้ (สงสัยสมัยนั้นไม้ถูกกว่าปูน)

ห้องอาหาร ต่อไปยังห้องครัว

ตี่จุ่ยเอี้ย หรือ เจ้าที่ ถ้าเป็นคนจีนจะต้องมีกันทุกบ้าน

อาชีพตัดเสื้อผ้าโดยเฉพาะชุดสูตรสากลเป็นอาชีพที่เป็นหน้าเป็นตาของคนจีนในสมัยนั้น

สมัยก่อนเสื้อผ้าสำเร็จรูปไม่ค่อยมีขาย จะมีก็แต่เสื้อกล้าม เสื้อยืดสีขาว ตราเป็ด ตราห่าน ตราหง
ถ้าเป็นเสื้อผ้าใส่ไปเที่ยว หรือทำงาน ต้องสั่งตัดทั้งนั้น และคนจีนจะต้องมีจักรเย็บผ้าทุกบ้าน
สมัยลุงเด้งเด็กๆ แม่ลุงเด้งก็เป็นคนตัดเสื้อให้ใส่เสมอๆ

ถ้าเพื่อนๆ มีโอกาสได้ไปเที่ยวที่ สิงคโปร์ Chinatown Heritage Center ก็เป็นอีกที่ๆ น่าสนใจ ยังมีอีกหลายเรื่องที่ยังไม่ได้นำมารีวิว ตามกันต่อไปน่ะครับ